dinsdag 6 september 2011

Ashleigh

"Bedankt voor de lift, Gareth!" Ik liet me uit de bordeaux rode Chevrolet helpen en streek mijn Marc Jacobs-kokerrokje glad. Mijn haar zat ik een strakke knot bij elkaar gebonden achter op mijn hoofd, en op mijn neus pronkte een gloednieuwe Gucci-zonnebril. "Het genoegen was geheel aan mijn kant, Mejuffrouw." prevelde Gareth. Ik schonk hem een zuinig glimlachje en zwaaide even voordat ik op mijn hoge Jimmy Choo's naar het hoofdgebouw beende. Voor de rijkelijk versierde ingang aarzelde ik even. Ik pluke mijn Blackberry uit mijn zwartleren handtasje om te kijken hoe laat het was. Ik had nog een halfuur voor de openingsceremonie begon. Ik keek even om me heen. Het was een warme nazomerdag, en het zonovergoten plein voor het hoofdgebouw lag er vredig bij. Hier en daar zaten groepjes studenten bij te praten over hun zomervakanties. Een paar eerstejaars keken wat schuchter om zich heen. Ik herinnerde me nog goed hoe ik me voelde op mijn eerste dag op deze universiteit. Ik was wel nerveus, maar verborg het. Ik deed alsof ik de wereld aankon. Ik was beleefd en verfijnd, waarom zouden mensen me niet aardig vinden? Een van de vele vergissingen die ik dat jaar had gemaakt. Ik slaakte een melancholisch zuchtje en vleide me neer op één van de gietijzeren bankjes aan de rand van het plein. Afwezig keek ik hoe een warrige tweedejaars enthousiast over het plein rende en haar vriendinnen omhelsde. Nadat beide meisjes vol ontzag haar nieuwe (naar mijn mening ietwat ordinaire) outfit hadden bewonderd, begonnen ze een geanimeerd gesprek over zonnebrand, kampvuurtjes en zomerliefdes. Ik wendde mijn blik af en pakte mijn Blackberry weer. Met een geforceerde glimlach begon ik willekeurig wat knopjes in te drukken om mezelf een houding te geven. Zonder erbij na te denken opende ik de map met mijn vakantiefoto's. Het was best gezellig geweest met mijn ouders in Saint-Tropez... Als we op vakantie waren maakten ze altijd minder ruzie. We hadden in een luxe resort verbleven en ontzettend veel gewinkeld. Er leek geen einde te komen aan de foto's. Ik herinnerde me niet eens dat ik er zoveel had gemaakt. Mam en pap in een geforceerde omhelzing. Ik voor een monument waarvan ik de naam al niet meer wist. Ik in een pashokje in een dure winkel met een dure outfit. Mam en ik in onze bikini's op het strand. Ik voor een ander monument. Ik voor een gebouw waarvan ik niet eens meer wist of het een monument was. Mam en pap in dezelfde geforceerde omhelzing voor het zelfde gebouw. Typische vakantiefoto's en honderden ervan. Ik wierp een steelse blik op de pratende vriendinnen en toen weer naar mijn Blackberry. Honderden foto's, maar niemand om ze aan te laten zien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten