De zaal waar de ceremonie werd gehouden stroomde langzaam aan weer vol. Ik was links naast het gangpad gaan zitten en ik zat redelijk vooraan. Vanaf hier kon ik alles goed gaan filmen. Ik was erg benieuwd naar de stunt die zo meteen plaats ging vinden. Het geroezemoes in de zaal werd steeds luider. Iedereen had zijn of haar vrienden weer terug gevonden. Ik keek de zaal rond. Er waren nog maar een paar plekjes vrij. Ik zag de jongen van het treintje met een afstandsbediening in zijn hand. Wat verderop zat de jongen die niet helemaal vrijwillig meedeed. Hij keek heel erg zenuwachtig. Ik grinnikte. Zijn hoofd was hilarisch. Een scherp gepiep van de microfoon ging door de zaal heen. Ik draaide terug en zette mijn camera aan. Nou ging het beginnen.
Ik weet dat het erg weinig is, maar dan kunnen jullie weer verder!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten